I see the sparkle spin in your eye But it’s easier not to believe That feeling which came as a stranger And approached to the frontier of mine.

I need some distraction from the world As it’s so hard at the end of the day. Just hold tight my fingers in your hand And soothe my achings with your words.

I am so afraid of tomorrow But I don’t think I’ll fight any more That lovely feeling for a stranger Who is not quitely strange anymore.

I find you so friendly right now And I just hope emotions shall grow. I’ve held you so fond in embrace And it shot me – you’ve got me somehow…

Raczej nieprędko ja Tobie powiem O tamtej myśli, co w mojej głowie Jak Kosmos cały znikąd powstała, Kiedy siedziałaś na mych kolanach.

O tamtych myślach, które tą nocą Szybują w sercu moim, trzepocą Nienazbyt szybko się również dowiesz, Już taki ze mnie nieprędki człowiek.

Będę dotykał przypadkiem dłoni, Ogień powoli we mnie zapłonie, Musnę niechcący Twoje policzki, Gdy będziesz patrzeć na mnie tak ślicznie.

Tak – muszę przyznać, choć z wielkim bólem, Że niezbyt szybko Ciebie przytulę. Bo, chociaż wcale nie jestem mały, Gdy jesteś obok – jestem nieśmiały…

Złocista noc zapala snów marzenia Znów kusi mnie życzeniem do spełnienia Przez gęstą mgłę nie bardzo wiem gdzie wracam Minuty dwie mijają niczym lata

Srebrzysty deszcz policzki moje głaszcze Przez niego znów przez całą noc nie zasnę Spokojny wiatr kropelki w twarz zacina A każda z nich Twój dotyk przypomina

Zatrzymał się autobus na przystanku Ja nadal śnię, że jesteś mą kochanką Odjeżdża w dal, najwyższa pora wrócić A rankiem złym… Znów przyjdzie się obudzić.