Kiedy umrę, moja miła, proszę nie roń swoich łez. Niech dla Ciebie ma mogiła będzie stacją, bo nią jest.

W moim sercu będziesz żyła, tak i w Twoim będę ja. Ciesz się zatem, moja miła, że są razem serca dwa.

Śmiej się wiosną do tych kwiatów, które zimą zwiędły już. Jestem już w tym lepszym z światów, i na Ciebie czekam tu.

Gdy umarłem, moja miła, proszę nie trać swoich chwil. Opuść miejsce, gdzie mogiła i spokojnie dalej żyj!!!